PROJEKT SERII SAMOLOTÓW typu „Arado Ar E 555″ (Na podstawie informacji zawartych na stronie WWW: http://visi.net/~djohnson/arado/are555s.html – obecnie strona o tym adresie jest niedostępna.)
W połowie grudnia 1943 roku w zakładach Arado w Kamiennej Górze zespół projektantów kierowany przez dra W.Laute rozpoczął prace konstrukcyjne nad serią samolotów typu „latające skrzydło”.
Projekt ten był dalej rozwijany przez inżynierów Kosina i Lehmanna pod nazwą „Latające skrzydło – samolot dalekiego zasięgu o dużej prękości”. Wymagania stawiane projektowanemu samolotowi były wysokie: duża prędkość, udźwig bomb nie mniejszy niż 4000 kg, zasięg 5000 km.
W konstrukcji przyjęto bryłę latającego skrzydła z wysokoprędkościowym profilem laminarnym. W wyniku prac uzyskano 15 różnych modeli samolotów, wśród których były między innymi bombowce strategiczne, transportowce i myśliwce. Arado Ar E 555-1 skonstruowany został całkowicie z metalu (stal i duraluminium) i był zaprojektowany w układzie latającego skrzydła z krótkim, o okrągłym przekroju poprzecznym, kadłubie z ciśnieniową kabiną pilota. Samolot miał dwa duże stateczniki oddalone 6,2 m od osi samolotu. Główne podwozie samolotu składało się z 2 jednostek z podwójnymi kołami, które były chowane do wnętrza skrzydła. Podwozie przednie było pojedynczą jednostką z podwójnymi kołami chowanymi pod kabiną. Odczepialne podwozie pomocnicze mogłoby być używane w warunkach przeładowania. Napęd samolotu miało stanowić 6 silników BMW 003A rozlokowanych na tylnej, górnej powierzchni skrzydła.
Uzbrojenie defensywne składało się z: dwóch dział MK 103 30 mm umieszczonych u nasady skrzydeł przy kabinie, 2 działek MG 151/20 20 mm umieszczonych w zdalnie sterowanej wieżyczce umieszczonej za kabiną i kolejnych dwóch 20 mm działek umieszczonych w zdalnie sterowanej wieżyczce w ogonie samolotu – sterowana z wykorzystaniem układu peryskopowego ze stanowiska uzbrojenia umieszczonego za kabiną. 28 grudnia 1944 roku biuro konstrukcyjne Arado otrzymało rozkaz zakończenia wszelkich prac projektowych nad serią samolotów Ar E 555. Rozkaz wynikał prawdopodobnie z gwałtownego pogarszania się sytuacji na froncie i potrzeby skoncentrowania wszelkich prac konstrukcyjnych i produkcji na myśliwcach.